Er is zo veel meer beschikbaar voor je dan je voor mogelijk houdt.
Hoe gaat het met je?
Ongetwijfeld de meest gestelde vraag.
Goed.
Verreweg het meest gegeven antwoord.
Benoemen hoe het écht met je gaat kan ingewikkeld zijn. Zeker als je zelf (nog) niet heel scherp hebt wat er in je leeft.
Wat er ook speelt, wat je ook voelt, de realiteit is dat het gezien wil worden. Volmondig Ja! durven zeggen tegen die realiteit maakt de weg weer vrij.
Loop je vast, vol of over?
Je bent welkom.
Kijk het aan. Van binnen naar buiten bewegen.
Letterlijk.
Ik voel me onrustig en het lukt niet om mijn drukke hoofd stil te krijgen.
Ik word gek van al die gedachten in mijn hoofd. Ik verlang naar meer rust.
Het lukt me niet om een gezonde en fijne relatie te vinden of te houden.
Elke (liefdes) relatie verloopt moeizaam en ik wil dit zo graag anders.
Ik ervaar mijn leven meer als overleven dan als leven.
Ik ervaar het leven als zwaar. Ik verlang naar meer ruimte en een lichter leven.
Ik kan mijn grenzen lastig of niet aangeven.
Ik zorg voor alles en iedereen. Eerst anderen en dan ik. Pfff, dit kost me te veel tijd en energie en ik wil dit anders alleen weet ik niet hoe.
Ik ervaar een onverklaarbare leegte, angst of neerslachtigheid.
Al mijn hele leven ervaar ik een leegte of een angst die ik niet kan verklaren. Alsof ik op de rem sta in het leven. Het niet te goed mag gaan ofzo. Ik wil dit anders.
Ik wil dat mijn kinderen niet hetzelfde gedoe krijgen als ik.
Ik wil graag dat het goed gaat met mijn kinderen en dat ze niet dezelfde belemmerende patronen overnemen die ik goed ken.
Ik voel me eenzaam en ik vind het moeilijk om verbinding met anderen te maken.
‘Ik doe het wel alleen’. Ik ken dit patroon heel goed. Ik kan het ook alleen maar ik wil graag meer fijne (liefdes) relaties.
Herkenbaar? Ja, ik wil hiermee aan de slag
